Ui

Matige tot hoge gevoeligheid voor de gebreken aan: Mg, Cu, Mn
Lichte tot matige gevoeligheid voor de gebreken aan: Mo, Zn
(de gevoeligheid voor het gebrek aan deze elementen kan variëren in functie van de variëteit)

Uiplanten hebben te kampen met een complexe fysiologie. Vanaf de groei tot aan het rijpen van de knol beïnvloeden verschillende klimatologische en agronomische factoren de plant.
De ontwikkeling van een ajuinplant gebeurt in drie fases:
- de vegetatieve fase, het aanmaken van de bladeren
- de ontwikkelingsfase van de knol
- de rijping, het uitdrogen van de bladeren en de finale rijping van de knol

Belangrijk bij uiplanten is de overgang van de vegetatieve fase naar de ontwikkelingsfase van de knol. Die overgang is niet enkel afhankelijk van het aantal gevormde bladeren, zoals dat wel het geval is bij andere wortelgroenten, maar is ook afhankelijk van de daglengte en de temperatuur.
Een goede bladontwikkeling, zowel kwalitatief als kwantitatief, blijft belangrijk, aangezien de bladeren reageren op licht en temperatuur en ze vervolgens instaan voor de fotosynthese.

De rijpingsfase van de knol is de laatste stap in de knolvorming. Ze begint met het wak worden van de kraag en wordt gevolgd door het vallen van de bladeren (de kraag plooit en de bladeren gaan doorhangen op de grond). Vervolgens drogen de bladeren uit, te beginnen bij de oudste, de schillen verkleuren en gelijktijdig vallen de wortels uit elkaar.

De rijping van de knol is niet enkel het drogen van de bladeren. Zolang het loof groen blijft, speelt het een belangrijke rol tijdens de drogingsfase. Tot op het einde produceert het loof immers substanties die nodig zijn voor de dormantie van de knol. De dormantieperiode is erg belangrijk voor uien die in een entrepot worden opgeslagen.