U bent hier
Koolzaad
Matige tot hoge gevoeligheid voor de gebreken aan: Mg, B, Mo
Lichte tot matige gevoeligheid voor de gebreken aan: Fe, Mn
(de gevoeligheid voor het gebrek aan deze elementen kan variëren in functie van de variëteit)
Van koolzaad naar biodiesel
De EU stimuleert de productie van biobrandstoffen in het kader van vooropgestelde milieudoelstellingen. Koolzaad is één van de teelten waaruit men pure plantaardige olie wint. Na verdere behandeling levert die olie biodiesel op. Hier reiken milieu, landbouw en industrie elkaar de hand en leidt het tot een win-win-win-situatie voor alle sectoren.
Een belangrijke aanzet tot de productie van biobrandstof is de gewijzigde fiscaliteit op deze biobrandstoffen.
Waar het om draait voor de landbouw, is het realiseren van een zo groot mogelijk netto financieel rendement per ha voor de koolzaadteelt. Dit wordt onder andere beïnvloed door het verhogen van de zaadopbrengst per hectare.
Meso –en micro elementen
Koolzaad is bekend voor zijn gevoeligheid aan zwavel -en magnesiumtekorten, maar toch zijn de behoeften aan boor en molybdeen niet te onderschatten. Koolzaad behoort immers tot de familie van de brassicaceae, met een hoge behoefte aan boor en molybdeen.
Boor en Molybdeen regelen namelijk enkele levensbelangrijke processen:
Boor:
- ontwikkeling van de wortel- en stengelmeristemen
- bevordering van de bloemaanleg en de bevruchting
- regeling van de waterhuishouding
Symptomen gebrek aan Boor:
De symptomen van een licht gebrek aan boor zijn moeilijk visueel te observeren, maar leiden tot een slechte zaadzetting.
We moeten ons richten op het voorkomen van bruine, necrotische vlekken op de stengels, op vervormingen van de jonge bladeren en op barstjes in de bladstelen. De planten blijven kleiner en de eindknoppen sterven eventueel af. De stengels en de voortplantingsorganen mobiliseren het meeste boor.
Risicofactoren:
- bodems met een laagreserve aan Boor, nl. minder dan 0,5 ppm (mg/kg droge stof) (heet waterextractie)
- zandbodems (uitspoeling, droogte)
- pHKCl > 6,7
- zware bekalking op zure gronden.
Molybdeen:
- essentieel voor een efficiëntere benutting van de stikstof-giftes
- activatie van essentiële enzymatische processen
De risicoperiode voor gebrek aan beide elementen situeert zich bij de vegetatieve hergroei.
Symptomen gebrek aan Molybdeen:
Bij molybdeen verhoogt de behoefte sterk vanaf het F1-stadium.
De symptomen van een gebrek aan molybdeen op zure gronden zijn goed beschreven:
- bleekgroene bladeren
- geelgroen getekend
- asymmetrische groei van het blad
- ontdubbeling van de top van het blad
Risicofactoren:
- zure bodems (pHKCl < 6)
- zandbodems
- droogtegevoelige gronden
- hoge gehaltes aan koper of zwavel
- koud en vochtig weer
- hoge gehaltes aan stikstof in de bodem
Een gebrek aan molybdeen kan soms verward worden met een zwaveltekort (vleksgewijze verkleuring tussen de nerven), een stikstoftekort (de bladeren verkleuren oranjerood) of een fosforgebrek.
Bladtoepassingen zijn veruit het meest efficiënt, op voorwaarde dat chelaten gebruikt worden. Deze zijn snel opneembaar door het blad en andere plantendelen en transloceren het mineraal in kwestie snel doorheen de hele plant.
BMS Micro-Nutrients NV heeft heel wat ervaring in de bladtoepassing van gechelateerd boor en gechelateerd molybdeen in koolzaad. Meer dan 10 jaar ervaring heeft aangetoond dat het programma van BMS Micro-Nutrients met Chelal BMo, Landamine BMo of met Chelal B en Chelal Mo in Frankrijk systematisch positieve resultaten geeft. Zo werd gemiddeld een rendementsverhoging van 10 % waargenomen, en dit onder verschillende bodemgesteldheden, bij verschillende jaarinvloeden en voor verschillende variëteiten (zowel “0” als “00”).
